ပဲေစ်းကြက္ေအးစက္ ကုမၸဏီမ်ား ဆက္ဖြဲ႕

မင္းႏိုင္သူ | ျပည္ပ၀ယ္လက္မရွိျခင္းေၾကာင့္ ျပည္တြင္းပဲေစ်းကြက္ ေအးေနၿပီး နအဖအစိုးရက နယ္ကုန္စည္ဒုိင္ မ်ားတြင္ ပဲ၀ယ္ယူေရးဆုိင္ရာ ကုမၸဏီမ်ား ဆက္လက္ဖြဲ႔ခိုင္းေနေၾကာင္း အညာေဒသခံပြဲစားမ်ားက ေျပာသည္။

လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ ၾသဂုတ္လအတြင္းက ဘုရင့္ေနာင္ကုန္စည္ဒုိင္တြင္ ပဲကုန္သည္အခ်ဳိ႕ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္မႈ ရွိခဲ့ၿပီးေနာက္ ပဲ၀ယ္ယူတင္ပုိ႔ရာတြင္ ကုမၸဏီဖြဲ႔လုပ္ကုိင္ရန္ UMFCCI မွတဆင့္ အစုိးရက ဖိအားေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

“အခုထိမၿပီးျပတ္ေသးပါဘူးဗ်ာ။ စိတ္၀င္စားတဲ့သူ အေတာ္နည္းပါတယ္။ မလႊဲသာမေရွာင္သာတဲ့ လူေတြ ေလာက္ပဲ စုဖြဲ႔ၾကရမွာပါ။ မႏၲေလးတုိင္းနဲ႔ စစ္ကုိင္းတုိင္းကုိ အဓိကထား ဖြဲ႔ခုိင္းထားတာပါ။ ကုမၸဏီတခုမွာ အဖြဲ႔၀င္ (၅၀) ပါရွိရမယ္လုိ႔ လူႀကီးေတြက ေျပာေနေပမယ့္ ထည့္၀င္လုိတဲ့ ပြဲစားကုန္သည္ အေတာ္နည္းပါတယ္ဗ်ာ” ဟု မႏၲေလး ၿမိဳ႕ခံပြဲစားတဦးက ေျပာသည္။

မုံရြာကုန္စည္ဒုိင္တြင္လည္း ပဲ၀ယ္ယူေရးဆုိင္ရာ ကုမၸဏီတခုဖြဲ႔စည္းခုိင္းထားရာ ရန္ကုန္ရွိ VRV ကုမၸဏီမွ ဦးတင္ျမင့္က ကုမၸဏီဖြဲ႔စည္းႏုိင္ေရး ဦးေဆာင္လႈပ္ရွားေနသည္ဟု ၿမိဳ႕ခံပြဲစားတဦးက ေျပာသည္။

“အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဒါ႐ုိက္တာ (၇) ဦးထားမွာေပါ့ေနာ္။ ဒါ႐ုိက္တာအဖြဲ႔၀င္ စာရင္းအမ်ားႀကီးတင္ရင္ ဖြဲ႔စည္းခြင့္က်ဖုိ႔ ၾကာတယ္။ ေနာက္မွ ဖြဲ႔စည္းပုံျပန္ေျပာင္းရင္လည္းေျပာင္းမယ္။ အခု ရန္ကုန္ကလူေတြပဲ ဦးေဆာင္လႈပ္ရွားေနၾကတာေပါ့။ မုံရြာက ဖြဲ႔မယ့္ကုမၸဏီမွာ ရန္ကုန္က (၁၄) ဦးပါမယ္” ဟု မုံရြာ ကုမၸဏီ ဖြဲ႔စည္းေရး တြင္ပါ၀င္သူတဦးက ေျပာသည္။

အဆုိပါကုမၸဏီတြင္ ရွယ္ယာ၀င္ (၅၀) ဦးျဖင့္ဖြဲ႔စည္းရမည္ျဖစ္ကာ ရွယ္ယာ၀င္ တဦးလွ်င္ သိန္းတရာႏႈန္းစီ ထည့္၀င္ၾကရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ရန္ကုန္ ကုမၸဏီတခုကမူ သိန္းတေထာင္ထည့္၀င္သြားမည္ဟု ၾကားသိ ရသည္။

သီးႏွံေစ်းကြက္သတင္းမ်ားေရးသားေနသူတဦးက “စိတ္မ၀င္စားၾကပါဘူးဗ်ာ။ ပဲေစ်းကေအးေနတဲ့အထဲ သူတုိ႔ဖြဲ႔စည္းေရးေတြက တမ်ဳိး။ အခုတမ်ဳိးေတာ္ၾကာတမ်ဳိး။ စည္းကမ္းေတြကလည္း အမ်ဳိးမ်ဳိးရယ္။ သူတုိ႔နဲ႔ မကင္းသာတဲ့ လူေတြပဲပါမယ့္သေဘာပါ။ ဒီကကုန္သည္ပြဲစား ေတြကေတာ့ monopolize ျဖစ္သြားမွာ ေၾကာက္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မလႊဲမေရွာင္သာတဲ့သူေတြက သိန္းတရာသတ္မွတ္ရင္ တရာပဲထည့္ၾကတာ။ ပိုမထည့္ၾကဘူး။ ရန္ကုန္ကုမၸဏီေတြကေတာ့ ပုိထည့္ၾကမယ္လုိ႔ၾကားတယ္” ဟု ေျပာသည္။

ယခုႏွစ္ ပဲထြက္ခ်ိန္တြင္ ေစ်းႏႈန္းမ်ားက်ဆင္းျခင္း၊ အထြက္ႏႈန္းနည္းျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ေတာင္သူမ်ားလည္း အ႐ႈံးေပၚသည္ဟု ပုလဲၿမဳိ႕နယ္မွ ေတာင္သူတဦးက ဆုိသည္။

“အထြက္နည္းတာက ပုိးက်လုိ႔မဟုတ္ဘူး။ မႏွစ္က မုိးေႏွာင္းသိပ္မေကာင္းေတာ့ အသီးမတင္ၾကဘူး။ အရင္က တဧကစိုုက္ရင္ ဗြီတူး (ကုလားပဲျဖဴလုံးႀကီး) ဆယ့္ငါးတင္းနဲ႔ ႏွစ္ဆယ္ၾကားမွာ ထြက္တယ္။ ဒီႏွစ္ ဆယ္တင္း ေလာက္ပဲ ရၾကတာ။ စိုက္ပ်ဳိးစရိတ္က တဧကကို တသိန္းခြဲ ႏွစ္သိန္းၾကားမွာ ကုန္ခဲ့ၾကတာဗ်ာ။ ေပၚခ်ိန္မွာ ပဲေစ်းက တေသာင္းေလာက္ပဲရွိေတာ့ ႐ႈံးၾကတာေပ့ါ။ မကုိက္ဘူး။ ဒီႏွစ္ကေတာ့ ဘာမွ အလုပ္မျဖစ္ ၾကဘူး။ ခရမ္းခ်ဥ္သမားေတြလည္း ႐ႈံးၾကတာပဲ။ တပိႆာမွ သုံးဆယ္ေလာက္ပဲ ေစ်းရွိတာဆုိေတာ့ေလ။ တျခား ေစ်းေတြက်ေပမယ့္ စုိက္ပ်ဳိးေရးေဆးေစ်းေတြက မက်ဘူး” ဟု အထက္ပါေတာင္သူက ေျပာသည္။

ယမန္ႏွစ္ ပဲေပၚခ်ိန္တြင္ ျပည္ပပုိ႔ပဲမ်ားျဖစ္ေသာ ပဲစင္းငုံ၊ ဗြီတူး တုိ႔သည္ တတင္းက်ပ္တေသာင္းေက်ာ္ျဖင့္ ပြဲထြက္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခုႏွစ္တြင္ က်ပ္တေသာင္းေအာက္ျဖင့္ စတင္ခဲ့ရသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ တလပိုင္းက အိႏၵိယမွ ပဲတန္ခိ်န္ရွစ္ေသာင္း၀ယ္ယူမည့္ သတင္းမ်ား ေပၚထြက္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခုအခ်ိ္န္ထိ အိတ္စ္ပို႔ဆြဲလက္ မရွိေသးဘဲ ျပည္တြင္းခြဲစက္သမားအနည္းအက်ဥ္းသာ ၀ယ္ယူေနေသးေၾကာင္း အညာေဒသခံပြဲစားမ်ားက ေျပာသည္။

source by : http://www.khitpyaing.org/news/march_09/17-3-09a.php